Artvin’in Arhavi ilçesi Yolgeneç köyünde yaşayan Özhan Tekbakar (28), 5 yıl önce annesine kanser teşhisi konulunca, tedavisi için ailesiyle birlikte İstanbul’da göç ekmek zorunda kaldı.
Liseyi İstanbul’da okuyan ve daha sonra üniversiteye hazırlanan genç, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nü kazandı fakat hayatı olan köy yaşantısı aklından hiç çıkmadı.
Üniversite okumak istemeyen, köyde hayvancılık yapmak isteyen gence, ailesi engel olsa da sonunda sonun da en büyük hayali olan köye dönmeye karar verdi.
Ailesi, bu hayat senin hayatın nasıl istersen öyle yap demesinin ardından, para biriktirmek için 1 yıl daha İstanbul’da çalıştı. Biriktirdiği parayla köye dönerek bir inek alan Tekbakar’ın çiftliğinde şuanda 11 inek bulunuyor.
Şehirde kaldığı her an köyüne dönmenin hayalini kurduğunu ifade eden Tekbakar, "İstanbul, maceramızın arından köyüme dönmek benim için yeniden nefes almak demekti. Köyde gerçek anlamda yaşadığımı anlıyorum.
Ailem köye dönmemi istemedi, çünkü hayvancılık yapmak zor, kolay değil. ’Yazı yok kışı yok, her zaman hayvanlarla ilgilenmelisin. Üniversiteyi bitirip öyle köye geri dön’ dediler. Ben de ısrar edince İstanbul’da üniversiteyi bıraktım. Bir yıl orda kaldım para biriktirip köyüme dönerek inek aldım. Ömrümü burada geçirmek istiyorum, hayvancılık yaparak. Hayvancılık yapacak olanlara tavsiyem bu işi sevmeden hayvancılık yapamazsın" dedi.
Burada sabahları erken kalkıp kahvaltıdan önce ineklerinin yanına gitttiğini, onları yedirmeden kahvaltı yapmadığını belirterek "Sağımdan önce ahırı temizliyorum, ineklere küspelerini verip sağıyorum. Daha sonra eve çıkıp kahvaltı yapıyorum. Sütü makinaya çekip kaymağını ayırıyorum. Daha sonrasında tavuklara ve köpeklere yemeklerini verdikten sonra inekleri çözüp otlatmaya meraya götürüyorum. Kesinlikle eğitim çok önemli. O dönemde herkes bir diploma telaşındaydı. Çevremdeki çoğu kişi sanki iyi diploma, mutlu bir hayat sunacakmış gibi düşünüyor” ifadelerini kullandı.