Kuzey Kore 70 yılı aşkındır komünist tek parti rejimi ile yönetilen dünyanın en kapalı ve sırlarla dolu ülkesinin sıra dışı Devlet Başkanı Kim Jong-un son bir yıldır ülkesinin var olan imajını yavaş, yavaş dünyaya açma çalışmalarını doğru yürüdüğünü gözlenmektir.
Gelin şimdi, Kuzey Kore’yi yakından tanıyalım!
Bu zaman kadar Kuzey Kore ile ilgili bütün haberler aynı kaynaktan çıkıyor, radyo ve televizyonlar, fabrikada frekansları sadece devletin kanalını alacak şekilde üretiliyor. Ekilebilir alan % 20’dir. Az sayıda motorlu araç olup trafik hiçbir zaman sıkışmıyor. Tahmini 1.19 milyon nüfuslu dünyanın en büyük 4’üncü ordusuna sâhip.
25 milyon kişinin, internetin ne olduğuna dair fikri bile yok. “İnternet neden yok?” deyince verilen cevap: “Halkımız diğer ülkelerde olan kötü şeyleri görüp dış dünyaya karşı olumsuz bir görüş edinmesin diye.” deniyor. Ortalama maaş 3 dolara denk geliyor. Devlet; dış dünyaya, halka, basın halka, tur görevlileri ziyaretçilere yalan söylüyor. Yalanları her gün ve sürekli. Sloganlar, afişler ve marşlar günlük hayatın bir parçası:
Kuzey Kore dışında yaşayış çok kötü. Güney Kore halkı ABD işgali altında acılar çekiyor.
Gıda sıkıntımız var ama, diğer ülkelerde durum daha kötü. ABD’de halk açlıktan kar yiyor.
Dünya hayat kalitesiyle Kuzey Kore’yi kıskanıyor. ABD, Güney Koreli ve Japon’a ölüm.
Kim Jong-il’e sadık genç askerler olalım. Beyaz Saray’ı yıkalım!
İdeallerin askeri Che Guevara’yı asla unutmayacağız! Ezeli düşmanımız ABD emperyalistlerine ölüm!
Otelden dışarı kendin çıkabildin mi? Yasak. Bir arka sokağa girebildin mi? Hayır. Dikkatle seçilmiş ve onaylanmış birkaç kişi hariç gerçek halkla konuşabildin mi? Asla. En ufak bir eleştiride bulunabildin mi? Asla. Devlet görevlileri sizi sadece görmenizi istedikleri yerlere götürüyor
Televizyonda gördüğümüz hıçkırıklarla ağlamaların sahte olduğunu düşünmüştük. Aralarında rol yapanlar olabilir, ama ülkeden kaçan birisi şunları söylüyor: “Büyük Lider’imiz öldüğünde elbette hepimiz içten ağladık. Sadece Kuzey Kore’nin değil bütün dünyanın mahvolduğuna inanıyorduk...” Ziyaretim boyunca otel odam dışında, hem su hem de sabun olan bir yer görmedim, ama ikisinin birden olmadığı yerleri çok gördüm. Görevliler yemek zamanı gelince hep; “Şimdi bir yerel lokantaya gidiyoruz.” diyorlar. Yalanlarının en barizlerinden birisi bu. Elbette hiçbirine halk giremiyor.
Burada 15 yaşın üzerindeki herkes sol göğsünde Kim Il-sung rozeti taşır. Rozetsiz kimseyi göremedim. Bence buna kimse cesaret edemez. Eğitim yaygın ve parasız. Okuma-yazma oranı % 99’un üzerinde ve zorunlu eğitim 12 yıl. Öğrencilerin yalnız müzik ve dans gösterisini izledim. Propaganda her yerde; sokak, okul, fabrika, tarla, hastane, devlet daireleri, otel, ev, sirk, stadyum, park, lokanta fark etmiyor...
Devlet, 17 yaşını geçen her vatandaş hakkında gizli bir dosya tutuyor. Bu yaştan öncekilerin ayrıntıları ebeveynlerinin dosyasında tutuluyor. Bu dosyalar insanların bütün hayatını şekillendiriyor; işini, hayat standartlarını, evliliğini, eğitimini, askerliğini, devletten aldığı hizmeti... Saç modelleri devletçe belirlenir. Kadınlar için 18, erkekler için 10 saç modeli var. Bunlardan biri özgürce seçilebiliyor...
Halkı üç ana sınıfa ayrılıyor: 1-Çekirdek sınıf %30. Devrimciler, savaş kahramanları, çiftçi ailelerin torunları... 2-Aradakiler %50. Soylarında Güney Kore veya Çin’de yaşamış kişiler, tüccarlar... 3-Düşmanlar %20. Arazi sâhipleri, kapitalistler, dindarlar, siyasi suçlular, yurt dışıyla bağlantı kurmuş kişiler...
12 yıllık eğitimden sonra 3-5 yıl gönüllü (aslında mecbur) askerlikten sonra üniversiteye gidiliyor. Sonra çalışmaya başlanıyor. Seviyesi düşük olanlar şehirlerden uzakta kol gücüyle çalışıyorlar. Evlenmeden ev kurulamıyor. Fabrika, kooperatif veya devlet dairesinde çalışanlar puan kazanıyor. Çok az kişi hariç yurt dışına çıkmak yasak ve yurt içinde seyahat de resmi izine bağlı. Başkentte yaşayan azınlıktan olmayanların şehre girmeleri pek mümkün değil. Bütün karayollarında askeri kontrol noktaları var. 1994-98’deki ekonomik krizde, 1.5/3.5 milyon arasında insanın açlıktan öldüğü tahmin ediliyor. Yetersiz beslenme sebebiyle Güney Korelilere göre ortalama 6 cm daha kısadırlar. Not: Kuzey Kore lideri Kim Jong-Un, yeni yıl kutlamalarını yasakladı, halktan İsa’ya değil babaannesine tapınmasını istedi. Kaynak :Rehber Ansiklopedi